ik kijk naar jou en zie een glimp
van een onbekend deel van mijn hart
ik kijk naar jou en zie een glimp
van een onbekend deel van mijn hart
zo bang om te settelen
voor de bleke versie van iets anders
de kunst is om stukjes van mijn levenslijn te geven
aan de touwtjesspringers
In het humaniora had ik een leerkracht die je sowieso 5/10 gaf bij een spreekbeurt, gewoon voor het naar voor komen en voor de klas te durven staan.
Dat vind ik een heel mooie gedachte, dat je al geslaagd bent als je de moed hebt om te proberen.
mijn liefdestaal is taal
rust mag niet enkel een exotisch dier zijn
dat je spot op vakantie
wie denkt ge wel dat ge zijt waar is uw
non-stop productiviteit?
flink kapitalistje –
als we ons meer schamen voor rust en tijd
dan voor druk druk druk en oververmoeidheid
waarom is rust te koop
en kunnen we het niet doen in onze eigen huizen
er wat vertrouwen in hebben,
dat ik mezelf niet zomaar ga weggeven
aan de eerste die “gratis?” vraagt.
miserie doet huisbezoeken
bij geluk moet je zelf langsgaan
wat doe je met mij in je hoofd?
Kleine reflectie onder de douche daarnet. Ik heb ooit perfecte punten gekregen voor voordragen (aka mijn ergste nachtmerrie) en nooit echt goede punten voor schrijven.
’t Zijn niet altijd de dingen waarvan anderen je zeggen dat je ze goed doet, die je moet nastreven. Volg liever de pret en de goesting, zou ik zo zeggen.
hoe dieper ik zoek,
hoe steviger mijn wortels.
je bent als verf –
een likje op de juiste plaatsen
kan alles transformeren