durven dromen van een leven

waar glans op zit

(meemaken moet je mee maken hihi)

te veel doffe gedachten

het regent en voor het eerst

meer buiten dan binnen

een relatie als ikea nee?

samen bouwen?

ik vraag me af hoeveel liter verdriet nog

gevoelens zijn geen stapelblokken

alles loopt door elkaar

ik vraag me af waar mijn verdriet zit.

of het daar genoeg ruimte heeft. bezoek.

de weg van mijn gebreken

daar ben ik nog nooit van afgeweken

en als je me nu eens zou wijzen

op het schone

jij bent een ijsje en ik

lik liefde

was mijn lichaam een huis

dan moet sinds je vertrek

het dak hersteld worden

ik lek

ik vind het zo moeilijk om naar mijn verdriet te kijken

het water is verblindend

soms is liefde ook laten,

als je ziet dat er veel geluk zit

in het ander gekozen leven

en je probeert de ander te lezen, alsof het je eigen dagboek is.

alsof hij niet zijn eigen taal heeft die je nog niet spreekt.