Nu, op 35, zie ik er nu wat triestiger uit? Fonkelt het wat minder, alhoewel ik nog nooit zoveel mooie herinneringen heb gehad als nu. Is mijn hoop kleiner, nu ik al meer heb gekregen? Kan ik mezelf enkel mooi zien als er een laag stof op me ligt, als ik terugblik? Hoe kan dat toch. Dat ik mezelf liever zie in verleden tijd. Omdat je, als je wat uitzoomt, wat afstand neemt, je de dingen soms beter ziet? Terwijl ik de hele tijd niets anders doe dan dichter proberen komen.
Ruth Van de steene 