Vandaag moest ik denken aan die keer dat ik met mama in een klerenwinkel was en er een vrouw voor de spiegel stond, ze had iets aan in een kleur dat ze zelf nooit zou kiezen en ze was prachtig maar ze zag het niet.
Dat vind ik zoiets beangstigend, dat we prachtig kunnen zijn en dat onze ogen het helemaal verkeerd vertalen. Wat betekent zien dan nog?