3 juli 2019 om 00:21

Vier na middernacht, ruim tipsy in het Zuidstation. En dan ben ik dankbaar voor mama, L., de liefde. Zij die aan me denken als ik er niet ben. Want er is zoveel eenzaamheid en ik heb me al zo weinig alleen gevoeld. Er is zoveel liefde in mijn leven. Gelukkig, want anders zou een avond gaan drinken en (aiai) roken eindigen in veel tristesse. Nu voelt het als grote luxe, proberen dicht te komen bij anderen door een beetje mezelf kapot te maken en los te laten. Doorgaan met het lezen van “3 juli 2019 om 00:21”

Nieuwe bundel

Hoera wat ben ik blij met dit nieuws! De afgelopen maanden heb ik namelijk hard gewerkt aan een nieuw boekje.
Voor het eerst een boekje met een hardcover, voor het eerst inclusief bladwijzer en heeeeel veel kleur.
Iedereen die me een beetje kent, weet dat ik een hekel heb aan wit. In dit boekje heb ik dan ook geprobeerd om kleur een hoofdrol te geven.
Ik vind het allemaal heel spannend, zeker wat jullie ervan gaan vinden.

Als alles goed gaat, is de bundel beschikbaar begin december.
Er volgt gauw meer!

Elkaars verdriet aankijken

Gisteren had ik een heel mooi maar moeilijk gesprek met mama. Ze vertelt me de laatste tijd af en toe hoe moeilijk ze het soms vindt, ouder worden. Minder kunnen doen, dingen vergeten en dan de schrik voor dementie, of om alleen te vallen. Iedere keer dat ze dat met me deelt, heb ik de neiging om subito presto in relativeermodus te schieten. “Maar kijk eens wat je wél nog allemaal kan, en trouwens de zon schijnt en we zijn er nog. Het leven is zo mooi liever positiever, hoera!”

Doorgaan met het lezen van “Elkaars verdriet aankijken”