Dan ineens ben je vrouw, heeft je jeugd het afgetrapt. Maar wat ben je als vrouw, zonder je jeugdigheid? Waar zit het verlangen dan? En wil je dat verlangen wel nog?
Wat zit er tussen het ongemak en de onzichtbaarheid?
Ik, vermoed ik. Ik weet nog niet goed wat dat betekent. Voor mij.
Ik denk dat er diepte kan zijn. Een interesse die dieper gaat dan huid. Diepere groeven, dieper hart. Niet meer speelbal zijn maar meespelen, misschien. Meer gezien worden, zonder die laag jeugdigheid. Misschien minder vieze grijnzen en meer samen lachen. Dat het niet meer voelt alsof een blik je iets afneemt.
Maar dat de blik blijft. Dat je even gezien wordt. En daar ook van kan genieten.
Ruth Van de steene 