Joepiefloepie ik ben nog eens TIP van de week op Azertyfactor, het schrijfplatform van Creatief Schrijven!
Hieronder lees je wat Dimitri Verbelen over mijn schrijfsel ‘slordig‘ te zeggen heeft.
Categorie: artikel
ode aan mijn pipo
hij met die fonkelende ogen die doen oogrollen, die doen smelten
hij die zoekt tussen benen naar de liefde van een ander die is verdwenen.
hij met de vele mooie vrouwen, die allen belangrijker voelen dan ik
hij die worstelt met het leven, maar altijd met een verliefde blik.
hij die zacht kijkt, soms hard is
hij van het grote lachen, het groot gemis.
Doorgaan met het lezen van “ode aan mijn pipo”
kijken mag. kopen ook.
hé lieve allen,
wisten jullie dat ik ook vanalles maak met mijn schrijfsels?
postkaarten (veel postkaarten!), boekjes, stickers, blocnotes, A4 posters…
alles wat je op deze pagina ziet, kan je ook kopen!
° bij mij, stuur gewoon een mailtje naar ruthvandesteene@hotmail.com
° ik sta soms op marktjes. op de facebookpagina vind je daar steeds meer info over
° een selectie van mijn spullen vind je ook in winkels:
– Mus in een Plas (gent)
– De Trein der Traagheid (gent)
– Boekhandel Limerick (gent)
– Boekenhuis Theoria (kortrijk)
– Universal News (gent)
– Curiosa & co (gent)
– Poëziecentrum (gent)
– helen b (gent)
– Paard Van Troje (gent)
kleine overpeinzing
We zijn allemaal reuze getraind in het ontkennen van onze kracht en schoonheid. Hebben de meest vreemde reactie op hen die ons op onze schoonheid wijzen. Afwijzing zit zeker in de top 3 van meest populaire reacties.
En blinde aanvaarding staat op nummer 1 bij reacties op hen die ons op onze lelijkheid wijzen. WEIRD. Met al ons zogenaamd rationeel wezen, lijkt me toch veel van wat we doen complete waanzin. Misschien niet slecht om dat in te zien.
tip van de week op Azertyfactor
Ik ben tip van de week op Azertyfactor met ‘bots’. Gekozen door Luk Van Haute. Lees het volledige stuk hier. En een fragment hieronder. (Oh en JOEPIE) Doorgaan met het lezen van “tip van de week op Azertyfactor”
interview op The Hide
Een hoogstpersoonlijke ode aan betekenis en niet-lelijkheid
Een paar maanden geleden besloot ik naar een soort kunst te gaan kijken die niet mijn soort is. Het conceptuele soort, dat nu overigens hip lijkt te zijn. Ik begaf me met een open geest en ietwat klein hart (ga ik daar wel op mijn plaats zijn, tussen al het Hip Volk?) naar een plek waarvan ik wist dat het bulkt van de conceptuele kunst. En hoera ik had geluk: ik kon onmiddellijk mee met een gratis rondleiding in dit mekka van urinoirs, bakstenen en woorden in neon-verlichting.
Doorgaan met het lezen van “Een hoogstpersoonlijke ode aan betekenis en niet-lelijkheid”
