Ik wil graag iets delen over delen. En delen versus stelen. Dit is een heel moeilijke om over te schrijven omdat ik niet als een grof, ondankbaar trutje wil overkomen.
Ff beginnen met een korte samenvatting: bij mij gaat dit over auteursrechten en die komen hierop neer: ik heb het auteursrecht op mijn werk, en eigenlijk mag niemand er iets mee doen zonder mijn toestemming.
Maar dus. Ik deel heel veel van mijn werk vrijelijk en gratis op verschillende kanalen zoals mijn blog en hier op Instagram. Dat doe ik bewust en in de hoop dat mijn woorden zorgen voor troost, herkenbaarheid, een lach, verbondenheid.
Tegelijkertijd kan ik maar schrijven als ik daar ruimte en tijd voor maak, en dat betekent dat ik daar geld voor nodig heb. Dat is gewoon zo. Daar is eigenlijk niets vies of onartistiek aan. Het is veel viezer als verwacht wordt dat creativiteit enkel geven is zonder dat daar iets tegenover staat. Dat is een disfunctionele relatie die sowieso niet duurzaam is. Daar gaat een mens aan kapot. Dat is ook waarom er zoveel mooie makers zijn die uiteindelijk (moeten) stoppen met maken.
Dit betekent ook dat ik mijn werk maar vrijelijk kan delen, als er mensen zijn die ook mijn met-veel-liefde-en-tijd-en-energie-gemaakte-maaksels kopen, en als anderen mijn werk niet zomaar overnemen zonder mij daarvoor toestemming te vragen.
Mijn werk delen op Instagram bijvoorbeeld, is op zich fijn. Tenminste, als je duidelijk de auteur vermeldt. Ik weet dat het niet altijd esthetisch past in het perfecte Instagram-plaatje, maar mijn naam petieterig en bijna onleesbaar vermelden is bijvoorbeeld niet duidelijk en eigenlijk niet oké. Dat is eigenlijk stelen.
Nog iets anders is mijn werk reproduceren, bijvoorbeeld op een geboortekaartje of trouwuitnodiging. Uiteraard vind ik het super als mijn teksten daarvoor gebruikt worden en ik weet dat er meestal geen kwaad opzet is, maar je mag mijn teksten niet gebruiken zonder mij daarover te contacteren, en ik vraag daar ook een kleine vergoeding voor. Je zou toch ook niet zomaar een illustratie plukken van het internet en het hergebruiken zonder de illustrator te contacteren? (Alhoewel ik weet dat dit soort dingen ook gebeurt en dat is zo niet oké).
Kijk ik kan hier een dik boek over schrijven en schreeuwen hoe hard werken het is, om zachtheid in de wereld te proberen brengen. Maar mijn streven is juist altijd naar zachtwerken, naar minder volproppen, naar rust. En ik gun het iedereen zo. Meer dutjes, eens tijd om nutteloos te zijn. Dat we het elkaar gunnen. Dus ik hoop dat het mij ook gegund is. De ruimte en de centen voor wat voor mij heel erg voelt als vreugdevol én nuttig werk. Dat ik er mag in groeien, dat het een cent waard is.
Ruth Van de steene 