Tag: artikel

Over jonge wensen en oude dromen

~ Ruth Van de steene ~ 2 reacties

Screen Shot 2016-02-04 at 23.22.44 2

Als tienjarig, uiterst braaf meisje had ik twee dromen. Een ervan was leerkracht worden. De andere was een lieve man vinden en twee bloedjes van kindjes opvoeden in ons alleenstaande huis met aangelegd tuintje.

Het heeft vele jaren geduurd voor ik besefte dat mijn jeugddromen helemaal niet mijn dromen waren. Zo had het leerkracht willen worden veel meer te maken met mijn liefde voor de juffen (ja, ik was er zó eentje, het lievelingetje van de juf) dan met een passie om dag in dag uit kennis te proberen over te dragen aan zo’n 25 prepuberale en ongeïnteresseerde jongens en meisjes.

Ergens in mijn wens was ik ook vergeten dat het gros van lesgeven bestaat uit praten voor een groep, een activiteit die ondertussen in mijn top 3 van Meest Gevreesde Activiteiten staat. Doorgaan met het lezen van “Over jonge wensen en oude dromen”

Vuile vluchtelingen en zo: wat er schuilt net onder het oppervlak

~ Ruth Van de steene ~ 2 reacties

Screen Shot 2016-02-04 at 23.22.44 2

Mensen zijn vreemde wezens. Soms lijkt er een wereld van verschil, een regelrechte contradictie te bestaan tussen hoe mensen zijn in hun dagelijks leven, en in hun ideeën en principes over onze wereld.

Begin maar eens tegen je lieve buurvrouw, die altijd naar je lacht als ze je tegenkomt op straat, over de vluchtelingenproblematiek. Of tegen het vriendje van jouw collega over feminisme.

De glimlach verdwijnt op slag en er komt een waas over de ogen. Direct in de aanvalsmodus. Alsof alles wat volgt een persoonlijke aanval op hen en hun hele levensstijl gaat zijn. De meest absurde uitspraken en veralgemeningen volgen. Doorgaan met het lezen van “Vuile vluchtelingen en zo: wat er schuilt net onder het oppervlak”

Een hoogstpersoonlijke ode aan betekenis en niet-lelijkheid

~ Ruth Van de steene ~ 1 reactie

Screen Shot 2016-02-04 at 23.22.44 2

Een paar maanden geleden besloot ik naar een soort kunst te gaan kijken dat niet mijn soort is. Het conceptuele soort, dat nu overigens hip lijkt te zijn. Ik begaf me met een open geest en ietwat klein hart (ga ik daar wel op mijn plaats zijn, tussen al het Hip Volk?) naar een plek waarvan ik wist dat hij bulkt van de conceptuele kunst. En hoera ik had geluk: ik kon onmiddellijk mee met een gratis rondleiding in dit mekka van urinoirs, bakstenen en neon-verlichte woorden. Doorgaan met het lezen van “Een hoogstpersoonlijke ode aan betekenis en niet-lelijkheid”

An open letter to my dream killers

~ Ruth Van de steene ~ Plaats een reactie

Screen Shot 2016-02-04 at 23.22.44 2

Dear all,

I’ve had it with you. You who insist on judging my every life choice, especially the beautiful ones. You who insist on telling me, over and over again, everything that’s wrong with my choices. You who make me feel guilty about doing things that bring me joy. If it was up to you, I would never travel. I wouldn’t do anything creative. I wouldn’t have any dreams, not a single one. I would have a small, grey life in which I would still be disappointing you constantly. And you almost had me going in that direction.

But no. I’ve had enough. I’ve had it with you. Go fuck yourself. Doorgaan met het lezen van “An open letter to my dream killers”

Never underestimate the power of beauty

~ Ruth Van de steene ~ Plaats een reactie

Screen Shot 2016-02-04 at 23.22.44 2

Yesterday I had a conversation with a dear friend about, well, the way we look at the world. We realized there is one major trend in our information infested western society. It’s called The News, also known as Let’s Show Everyone On A Daily Basis How Fucked Up The World Is. It’s being bombarded on us all the time: nature’s ruined, people shoot each other all around the world, lots of countries have nuclear weapons and will use them (probably tomorrow), there is an economic crisis and we will all have to work until we’re 85 but probably die of cancer before that.

Doorgaan met het lezen van “Never underestimate the power of beauty”

je niet schrijven als liefde (detail)

~ Ruth Van de steene ~ Plaats een reactie

Screen Shot 2016-02-04 at 23.22.44 2

dus ik weet, dat het te veel van de ene soms het te weinig van de andere betekent. dat al dat vrijelijk vloeien bang maakt, want het hart is zo broos. al dat voelen voelt dan als een te grote verantwoordelijkheid. het wordt je zo vrijelijk en overweldigend gegeven, dat je niet weet wat ermee te doen. dan lijkt het gemakkelijker om het gewoon terug te geven. Doorgaan met het lezen van “je niet schrijven als liefde (detail)”